Wat een machines, ik kijk mijn ogen uit!

‘Als RET-controleur rijd ik mee met de tram en altijd als we over de Erasmusbrug gaan, zie ik in de verte het ss Rotterdam liggen. Een mooi gezicht, maar ik ben nog nooit op het schip zelf geweest. Leuk dus om vandaag de Stoom & Chroom tour te doen, waarbij ik zelfs in de machinekamer mag kijken. Als ik aan kom lopen op de kade, zie ik het schip eens van dichtbij: imponerend hoor, met die enorme boeg.

Olielucht

Bij de receptie word ik opgehaald door meneer De Vries, de shiphost die mij gaat rondleiden. Onderweg naar de machinekamer vertelt hij over de geschiedenis van het ss Rotterdam, dat ooit als lijndienst tussen Rotterdam en New York voer. Terwijl we dieper en dieper afdalen in het schip, ruik ik een steeds sterkere olielucht. Dan gaan we een ruimte binnen vol machines, buizen en meters: zo hé! De machines werken niet meer, maar dit is nog steeds een heel indrukwekkend gezicht – ik kijk mijn ogen uit!

Stoom en turbines

“Dit stoomschip heeft vier stoomketels, waarvan er altijd drie aanstonden en één stand-by. Aan de uitlaat van de stoomketels was de temperatuur van de stoom wel 460 graden Celsius, wat een flinke druk gaf. De geproduceerde stoom was nodig om bijna elke voorziening aan boord te kunnen laten werken, van de voortstuwingsturbines tot de turbogeneratoren”, legt meneer de Vries uit. Hij vertelt uitgebreid en vol passie over alles wat er te zien is in de machinekamer. Ik ben niet heel technisch, maar zijn verhaal is gelukkig prima te volgen. Vroeger werkten hier in totaal zo’n tachtig man om alle verdampers, ketels en generatoren draaiende te houden. Dankzij de foto’s en tekeningen die meneer De Vries laat zien, krijg ik een goed beeld van hoe het eraan toeging toen het schip nog dagelijks op zee voer. Heel interessant allemaal!

Trots van Rotterdam

Nu ik de Stoom & Chroom tour heb gedaan, kijk ik toch anders naar het ss Rotterdam. Er ligt hier zoveel geschiedenis, eigenlijk zou elke Rotterdammer eens op het schip moeten rondkijken. Ik ga sowieso nog een keer terug met mijn vriendin en onze tweeling van vijftien. Maar ook toeristen in de tram zal ik nu zeker verwijzen naar het ss; de trots van Rotterdam!’