Snuffelen bij de smokkelaars
Mirjam en haar zoontjes Christoph (8) en Luka (3) gaan vaak op pad met hun Rotterdampas. Samen bezoeken ze educatieve en leuke kinderactiviteiten. Vandaag gaan ze op ontdekkingstocht door de wereld van smokkelaars in het Belasting- en Douanemuseum in Rotterdam.
Spetterend begin
De zomer is bijna voorbij, maar wij gaan er nog één keer lekker op uit: naar het Belasting- en Douanemuseum. Vanaf Hotel New York pakken we de watertaxi naar de Willemskade. Wat een lol! Met een paar spetters op ons gezicht, wandelen we binnen tien minuten naar het museum. Onderweg vraag ik mijn jongens wat ze verwachten van het Belasting- en Douanemuseum. Christoph antwoordt lachend: 'Belasting betalen!’
Slimme geldvragen
We beginnen meteen in het Geldlab. Dat is eigenlijk een interactieve ruimte voor tieners, maar mijn achtjarige ontdekkingsreiziger wil zichzelf graag bewijzen. Hij moet allemaal vragen beantwoorden onder tijdsdruk, zoals: koop je een 1,5 liter fles huismerk voor twee euro of een fles Coca-Cola voor drie euro? Dat is nog best lastig. Daarna bezorgen we nog bestellingen op de fiets, doen een geschiedenisquiz en stellen zelf pizza’s samen. Het verrast me hoe goed hij dat al kan!
Wat een leuke douanier!
Na het Geldlab gaan we door naar het Douanedek. Luka kan niet wachten om hier te spelen! Hij verkleedt zich meteen als de schattigste douanier ooit. Er is zoveel te doen dat hij even niet weet waar hij moet beginnen. Als trotse schipper stuurt hij even later de boot de juiste kant op. Zijn broer doet gezellig mee, want iemand moet natuurlijk wel de koffers controleren. Wat onderscheppen ze samen een hoop verboden goederen!
Is dat een echte leeuw?
Natuurlijk gaan we ook langs Doerak, de trouwe viervoeter van de douane. De jongens leren dat honden nog steeds een belangrijke rol spelen bij het opsporen van smokkelaars. Daarna bezoeken we de opgezette leeuw in de tussenruimte. Christoph verwondert zich over het indrukwekkende dier, dat door de douane in beslag is genomen omdat er geen importvergunning was. ‘Mam, zijn dit zijn echte ogen?’ vraagt hij vol verbazing. Helaas kunnen we niet alles doen, zoveel is er te beleven. Maar dat is niet erg, want we komen graag terug!